5 Graag geef ik je een aantal wensen mee
Mijn naam is Honorata. Dat klinkt waarschijnlijk een beetje moeilijk voor je. Het is geen Nederlandse naam, want ik kom uit een ander land - een land aan de Oostzee dat Polen heet. Misschien bezoek je het ooit en zie je het prachtige witte zand van de Poolse stranden en duinen.
Ik ben geboren in 1985 en opgegroeid in een klein dorp. Hoewel het klein is, heet het Wielka Wieś, wat “Groot Dorp” betekent. Ik speelde daar veel in de bomen en rende rond in de velden met mijn beste vriendin. We zorgden ook voor de dieren van de familie van mijn vriendin. Ze hadden kippen, eenden, ganzen, varkens, beverratten, en zelfs een kleine stier. Mijn vader leerde me tafeltennissen en mijn moeder hoe ik een attent mens kan zijn. Toen ik acht jaar was, ontdekte ik dat ik echt van paarden hield en begon ik te helpen in de stallen in de buurt, in ruil voor paardrijlessen.
Op een gegeven moment begon mijn “Groot Dorp” steeds kleiner aan te voelen. Ik las veel boeken over verschillende plaatsen in de wereld en avonturen die gebeuren als je de wereld ontdekt. Ik genoot van de verhalen over De Zes Bullerby Kinderen en Winnetou. Dus ik begon mijn eigen avonturen. Op de middelbare school ging ik op reis naar Rusland. Kort daarna ontmoette ik Florian, je oom. Omdat we al snel ontdekten dat we elkaar erg leuk vonden, begonnen we samen avonturen te beleven. Onze eerste was een reis naar Amsterdam. Toen ontmoette ik jouw vader, Ivo. Hij was toen 11 jaar oud en had een klein katje, Johnny, dat hij door het huis droeg in de capuchon van zijn trui.
Terwijl ik opgroeide en mijn ideeën over de wereld veranderden, veranderde er ook veel in Polen en het hele gebied van Centraal- en Oost-Europa. Mensen in veel landen besloten dat ze niet in het communisme wilden leven, waar weinig vrijheid en welvaart was. Ze besloten dat ze in democratieën wilden leven. Het bleek moeilijk te zijn om landen open te krijgen en goed te laten draaien. In sommige landen ging dat vrij goed (bijvoorbeeld in Polen), in andere niet (bijvoorbeeld in Rusland). Toen ik daarnaar keek, wist ik beter wat ik wilde studeerde en besloot om politicoloog te worden. Ik was geïnteresseerd in hoe mensen bepalen wat anderen doen en laten, waarom ze doen wat ze doen, hoe ze dat organiseren en hoe ze daar alle mensen bij betrekken. Eerst studeerde ik in Poznań (een grote stad in het westen van Polen), waar ik schreef over het Rusland van Poetin en hoe hij alleenheerser werd en voor oorlog zorgde. Daarna verhuisde ik met Florian naar Bristol (Engeland). Om mijn opleiding af te ronden, kwam ik in Leiden terecht en deed ik een promotieonderzoek naar wat politici–in de ogen van burgers–tot goede machthebbers maakt. Ik denk dat het belangrijkste wat ik heb geleerd is dat eerlijkheid belangrijk is voor burgers, dat goed organiseren niet vanzelfsprekend is en dat, als burgers hun vrijheid niet willen verliezen, ze hun leiders moeten beteugelen.
Nu werk ik als politicoloog aan de Universiteit van Amsterdam. Daarnaast rijd ik weer paard bij een stal met prachtige sportpaarden en soms ga ik samen met mijn zus Agata op fantastische avonturen te paard. En wat ik het allerleukste in de hele wereld vind is: wandelen met Florian in de bergen.
Lieve Lilu, lieve baby. Graag geef ik je een aantal wensen mee. Mijn wensen aan jou zijn:
- Dat je je leven kunt leiden in een vredig democratisch land;
- Dat er veel bomen zijn om in te klimmen en te bewonderen;
- Dat je omringd wordt door vrienden (dieren kunnen ook vrienden zijn);
- Dat je liefde vindt met wie je op avontuur kunt gaan;
- Dat je je talent ontdekt en kunt nastreven.
