9 Toon respect voor het leven
Ik ben Sal, de broer van jouw moeder. Ik ben opgegroeid in Amsterdam-Noord, was een randdebiel en word beetje bij beetje een fijn scherp uitgelijnd, volwaardig perfect menswezen. Ik was als kleine jongen, zodra het kon, aan het vissen ofwel met een vriendje of zielsalleen aan de waterkant van onze prachtige Hollandse wateren. Ik was niet in juiste banen te lijnen, en nog steeds loop ik overal overheen en ga mijn eigen pad door de rechtgetrokken snelwegen van Nederland. Ooit zal ik nieuw land vinden en daar mijn vlag planten, maar nu is het nog zwemmen in de modder.
Ja…. Het is niet altijd even makkelijk, maar verlies de schoonheid niet en jouw humor om de spanning te doorbreken als het even kan en je niet te irritant bent. Maak vrienden en vriendinnetjes met iedereen die aardig is en zorg voor iedereen als je kunt. Zoek de verbinding en strijd niet te veel alleen. Als je zelf iets kunt, neem deze verantwoordelijkheid en geef je nieuwe vondsten door aan de ander. Op 18-jarige leeftijd ben ik op reis gegaan naar Indonesië, een prachtig eilandenkolonie in Azië, waar ik op een motor heb rondgereden. Daar heb ik roze stranden gezien, krokodilachtige leguanen zien voort banjeren onder de snikhete zon en mooie mensen leren kennen die met veel minder dan dat wij een gelukkig leven leiden en met hun voeten in de rijstvelden staan te werken zonder te zeuren zoals de Nederlanders vrijwel altijd doen. Niet alle! Zoek de goeie, leuke, grappige, verstandige en intelligente mensen op en wees vooral jezelf.
Nu ik dit schrijf woon ik in een huisje ontworpen door jouw moeder. Een zeer kleine ruimte maar meer dan genoeg voor mij om in te leven en mijn schilderdromen na te jagen. Ik hoop dat tegen de tijd dat je dit leest ik een aantal schilderijen heb kunnen maken waarin je kunt verdwijnen in de fantasie en de magie van het kleurenspektakel. Dat zou toch mooi zijn. Maar goed, dat is ook niet alles en hopelijk heb ik vele avonturen beleefd en kan ik die ook vertellen. Dan spoor ik jou aan om zodra je de kans ziet naar buiten te gaan en draken te verslaan. Eerst in de buurt, dan in de stad en dan verover je de hele wereld! Het kan zolang je respect toont voor het leven. Niet alleen dat van jezelf en je medemens. Alles leeft. Dat zie je vast en zeker, maar onthoud dat goed, want dat inzicht kan je ook verliezen en dan ben je nog verder van huis. Dan bevind je je in de volwassenmensen wereld en wees daar maar niet te snel bij en vertrouw ze ook niet allemaal. Je voelt het wel en snapt de boel heel goed. Hou je kop erbij en ga ervoor! Lieve Lilou, je zult dat worden waar je heen reist! De zielentocht! Het allerbeste!
