6 Wat voor samenleven belangrijk is
Welkom in onze familie! Ik ben Florian, de oudste broer van Ivo. Door jouw komst word ik oom. Ik ben zeven jaar ouder dan Ivo (ik ben in 1984 geboren), maar niet meer volwassen. Ik ben een wetenschapper. Na de middelbare school ben ik in Groningen psychologie gaan studeren. Daarna ben ik naar Bristol in Engeland gegaan om te promoveren tot doctor. Al meer dan twintig jaar houd ik mij bezig met een simpele vraag: Hoe werken onze hersenen? Tot op heden heb ik geen baanbrekende ontdekkingen gedaan. Met wat geluk komt dat misschien nog.
Wel heb ik een aantal dingen geleerd, over mensen en samenleven. Minstens twee dingen zijn belangrijk voor de mens: doelen en creativiteit. Mensen willen doelen behalen en mensen hebben creativiteit—ze kunnen nieuwe dingen maken, zeggen, en denken, al is het maar om grappen te maken. Echter, soms lijkt het, of proberen anderen je ervan te overtuigen, dat het leven simpelweg gebeurt. Alsof we blaadjes zijn die worden geblazen door de wind. Dat wanneer er een probleem is, we maar moeten hopen op een oplossing. Ik denk dat een mens liever zelf bepaalt waar hij of zij heengaat en hoe hij/zij daar komt.
Voor samenleven zijn ook minstens twee dingen belangrijk: kennis en liefde. Kennis is belangrijk omdat dit het verschil maakt tussen ziekte en gezondheid, honger en welvaart. Maar hoe krijgen we kennis? Natuurlijk, er zijn verschillende manieren om te leren: kijken hoe een ander iets doet, iemand vragen hoe iets werkt, of het ding openmaken en kijken hoe het in elkaar zit. Misschien is het belangrijkste: je kunt leren van fouten. Dit is belangrijk omdat mensen vaak niet willen leren van hun eigen fouten. Fouten maken is vervelend en toegeven soms pijnlijk. Maar zonder leren van je eigen fouten, wordt het leven ook niet beter. Een voordeel van samenleven is dat we kunnen leren van elkaars fouten. Dan wordt het leven sneller beter. Liefde is ook belangrijk. Zonder liefde is er weinig lol aan het leven.
Liefde: ik hou van Honorata (mijn vrouw—jouw tante), Vincent, en Ivo. (Ik hou ook van anderen in de familie, maar van hen het meest, en dat weet men toch wel.) Ik hou van hardlopen op het strand en wandelen in de bergen. Ik hou ook van Suli—onze jonge poes die nu anderhalf jaar oud is—en van onze auto. Ik meen dit oprecht: als Suli iets zou overkomen, dan zou ik erg verdrietig zijn. En ik wil onze auto niet verkopen; stel hij komt terecht bij een oelewapper die er niet goed voor zorgt. Mijn punt is: als mens heb je het talent om mensen, dieren, en dingen lief te hebben. En dat maakt het leven fijn.
Lieve Lilou, ik wens je gezondheid, doelen, en creativiteit. Ik wens je emotie en rationaliteit om doelen te kiezen, te wijzigen, en zo nodig los te laten. Ik wens je moed en liefde.
